NC yugyeom-bambam >>>>Love Secret-8<<<<
=========
=====
==
=
"นายพูดอะไรของนาย" ผมถามยูคยอมที่ตอนนี้กอดผมอยู่ข้างหลัง
"ก็พูดจากความจริง" ร่างสูงของยูคยอมยื่นหน้าเข้ามาใกล้มากยิ่งขึ้นทำให้เค้าต้องย่นคอหนีอย่างห้ามไม่ได้
"ความจริงอะไร"
"ความจริงที่่พี่มีคนที่ชอบอยู่"
"!!!!!!"
"เงียบทำไม" ยูคยอมพูดแหย่เมื่อเห็นแบมแบมเงียบไป
"เพ้อเจ้อ"
"หึหึ เดี๋ยวนี้พี่กล้าว่าผมขนาดนี้เลยหรอเนี่ย" ยูคยอมพูดขึ้นมาทำเอาแบมแบมถึงกับฉุน
"ทำไมฉันจะไม่กล้า"
"หึ แต่ก่อนไม่ใช่แบบนี้นี่"
"แต่ก่อนนายก็ไม่ใช่แบบนี้เหมือนกัน!!" แบมแบมไม่ยอมสวนกลับร่างสูงที่ตอนนี้ยังคงกอดเค้าอยู่และหน้านี่ก็ยังไม่เขยิบไปไหนด้วย
"เหอะ ตลกดีน่ะพี่น่ะ" ยูคยอมขำเมื่อเห็นอีกมุมหนึ่งของร่างบางอย่างแบมแบม
"ชิ"ผมหงุดหงิดชะมัด อะไรของยูคยอมว่ะเนี่ย
"ใครคือคนที่พี่ชอบ" นี่จะถามไม่เลิกใช่ไหมเนี่ย โว๊ะ!! เริ่มหงุดหงิดแล้วน่ะ ถ้ายูคยอมยังอยู่ในท่านี้กับผมแบบนี้ ผมไม่ทนหรอกน่ะ แค่นี้ก็เก็บอาการมามากพอแล้ว!!
"ไม่มี"
"แน่ใจ" ยูคยอมไม่ได้ถามเฉยๆ กับซุกไซร้อยู่ที่ซอกคอของผม
"อ๊ะ!!" ผมต้องร้องขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้เมื่อรู้สึกเจ็บที่ซอกคอที่ร่างสูงกำลังป้วนเปี้ยนอยู่
"หึ" ยูคยอมหัวเราะอย่างพอใจเมื่อเห็นว่าร่างบางตรงหน้าหายดื้อแล้ว ยูคยอมค่อยขบเม้มที่ซอกคออย่างหลงใหลและเพลิดเพลิน ทำเอาแบมแบมที่นั่งอยู่ด้านหน้าถึงกับไปไม่เป็น
"อืม ม อ๊ะ ปล่อย อืม ม " ร่างเล็กห้ามผมแต่ดูไม่ค่อยจะจริงจังหนัก
"ผมจะปล่อยก็ต่อเมื่อพี่บอก"ผมต่อรองเมื่อเห็นว่าร่างบางไม่มีทีท่าจะยอมเอ่ยปากตอบออกมา ตอนนี้ผมกำลังแหวกคอเสื้อให้กว้างและขบเม้มไปตามลาดไหล่ขาว ขบเม้มไปทั่วไหล่บาง จนตอนนี้เริ่มขึ้นสี
"อ๊ะ อ่า า อืม ม ม ยูคยอม อือ อ อน ายย ย อือ" หึหึ ร่างบางตรงหน้าได้แต่ครางเรียกชื่อของผมอย่างอ่อนระทวย ดูก็รู้ว่าร่างบางต้องเก็บอาการที่มีก่อนหน้านี้มากแค่ไหน ถึงจะไม่แสดงแต่ก็ใช่ว่าผมจะไม่รู้ว่าร่างบางสั่นแค่ไหนตอนที่ผมกอดทางด้านหลัง
"เรียกทำไมหือ" ผมแกล้งแหย่ร่างบางมากยิ่งขึ้นโดยกระซิบไปที่หูของร่างบางพร้อมกับขบเม้มไปทั่วใบหูบางนั้น ทำเอาร่างบางถึงกับครางไม่เป็นภาษา หึ นี่แค่เร้านิดเดียวเองน่ะ แบมแบมยังเป้นได้ขนาดนี้ แล้วถ้าเค้าทำมากกว่านี้ ร่างบางตรงหน้าคงระเบิดตายแน่ๆ
"อ๊ะ !! นาย ย อือ ออ อ่าา า อืออ "ร่างบางครางไม่เป็นภาษาเมื่อผมเริ่มรุกหนักโดยส่งมือไปในเสื้อของร่างบางพร้อมกับลูบไล้ไปทั่วเอวบาง
"จะไม่บอกผมจริงๆหรอ" ผมถามพร้อมกับไต่มือขึ้นไปเรื่อยๆจนเจอกับยอดอกที่ตอนนี้กำลังชูชันเพราะอารมณ์ของร่างบางที่โดนเค้าเป็นคนปลุกมันขึ้นมา ผมค่อยๆหยอกล้อที่ติ่งไตนั่นอย่างรุนเเรง บดขยยี้จนร่างบางถึงกับครางอย่างเก็บอารมณ์ไม่อยู่ หึ ผมทำขนาดนี้ร่างบางยังไม่มีทีท่าจะบอกผมเลย ผมคิดก่อนที่จะทำในสิ่งที่มากกว่า ผมค่อยๆเเลิกเสื้อของร่างบางจนเผยให้เห็นร่างกายที่ขาวสะอาด และน่ามอง ผมย้ายตำแหน่งปากของผมไปที่ยอดอกของร่างบางพร้อมกับบดขยี้มันด้วยปาก จนร่างบางถึงกับดีดดิ้นไปมา
"นาย ย ย อ๊ะ อ๊ะ อือ อ อ อืม ม ม อ๊ะ!!" ตอนนี้ร่างบางแทบจะล้มตัวลงนอนกับที่นอนอยู่แล้วถ้าไม่มีผมซ้อนอยู่ด้านหลัง ผมค่อยเอนตัวร่างบางให้นอนลงกับที่นอนแล้วตัวเองเป็นฝ่ายขึ้นคร่อมแทน แต่ริมฝีปากก็ยังไม่ผละออกจากยอดอกสวยของร่างบาง ผมเริ่มละเลงลิ้นหนาของตัวเองหนักขึ้น ทำเอาร่างบางถึงกับหอบโยนเพราะอารมณ์
"หึ" ผมยิ้มอย่างพอใจในผลงานของตนเอง ในเวลานี้ถึงร่างบางจะไม่บอกผมแต่ผมก็รุ้ด้วยตัวเองล่ะน่ะ ผมค่อยเงยหน้าจากแผ่นอกของร่างบางแล้วโน้มหน้าไปหาใบหน้าเรียวได้รูปของร่างบางพร้อมกับพูดชิดริมฝีปากบาง
"ถึงพี่ไม่บอก" ผมพูดและก้มลงไปจูบที่ริมฝีปากบาง พร้อมกับสอดลิ้นเข้าไปหยอกล้อด้วยอารมณ์ที่รุนแรงจนร่างบางถึงกับคุมสติไม่อยู่ ลิ้นหนาสำรวจไปทั่วในริมฝีปากบาง เมื่อพอใจกับความหอมหวานนั้นก็ผละริมฝีปากออกมาพร้อมกับพูดกับร่างบางต่อ
"แฮ่ก ก ก ก !!" เสียงหอบที่ดังออกมาจากริมฝีปากบางนั้นเป็นตัวบ่งบอกได้ดีถึงความร้อนแรงในรสจูบเมื่อครู่
"ผมก็พอรู้" ร่างสูงพูดแล้วหอมที่แก้มของร่างบางฟอดใหญ่แล้วเงยหน้าขึ้นมา
"รู้ แฮ่ก ก อืม ม อะไร"ร่างบางที่ยังมีอาการเหนื่อยหอบจากจูบอยู่
"หึหึ รู้ ว่าพี่ชอบผมไง"
"!!!!" เหมือนฟ้าผ่ากลางหัวของร่างบางกับสิ่งที่ร่างสูงพูด ยูคยอมรู้แล้ว หมอนี่รู้แล้ว!!
"หึ อึ้งเลยหรอ"
"นาย ไม่ฉันไม่ได้ชอบนาย" ร่างบางของแบมแบมยังคงปฏิเสธอย่างไม่ยอมรับในคำพูดของยูคยอม
"หึหึ งั้นผมคงต้องต่อ"
"นาย อ๊ะ อืมมมมม ม !" ยังไม่ทันที่ร่างบางจะได้โวยวาน ยูคยอมก็ประกบริมฝีปากลงมาที่ริมฝีปากบางอย่างรุนแรง และร้อนแรงกว่าเดิม ร่างบางพยายามที่จะขัดขืนแต่เมื่อเจอรสจูบของยุคยอมก็รู้สึกพร่ามัว
เหมือนควบคุมตัวเองไม่ได้ ยูคยอมกวาดลิ้นไปทั่วริมฝีปากบางหยอกล้อจนหนำใจ มือก็ไม่ได้อยู่นิ่งบดขยี้ไปที่ยอดอกที่ตอนนี้กำลังชูชันสู้มือขึ้นมาอีกครั้ง
"อ๊ะ !!! ยูคยอม อือ อ ยูคยอม อ๊ะ!!"ยูคยอมค่อยลดมือลงมาที่สะโพกบางพร้อมกับเค้นไปทั่วสะโพกบาง ริมฝีปาดหนาลดลงมาจูบและขบกัดไปทั่วแผ่นอกบาง มือหนาค่อยลดมือลงมาพร้อมกับปลดกางเกงของร่างบางลงช้าๆ แต่ทำให้ร่างบางถึงกับสะดุ้งและอดที่จะขัดขืนไม่ได้
"นาย ย ยูคยอม นายจะทำอะไร" แบมแบมโวยวายขึ้นมาเมื่อตอนนี้ร่างสูงกำลังจะปลดกางเกงของเค้าออก
"หึ" ยูคยอมไม่ตอบและดึงกางเกงของร่างบางให้ออกไปพ้นทาง ทำให้ตอนนี้ร่างบางเหลือเพียงแค่ชั้นในสีขาวที่ตอนนี้ยูคยอมมองเหมือนเจอของเล่นสุดโปรด
"นา ย ย อย่ามองน่ะ อ๊ะ ยูคยอม นายย ย" ร่างบางกำลังจะห้ามและพยายามขัดขืน แต่ร่างสูงกับใช้มือสัมผัสไปที่สิ่งนั้นก่อนที่เค้นมันอย่างมันส์มือ ทำเอาร่างบางถึงกับครางไม่เป็นภาษา ใบหน้าชุ่มไปด้วยเงื่อ ขึ้นสีจนร่างสูงมองแล้วถึงกับอดใจไม่อยู่ ร่างสูงค่อยถอดชั้นในของร่างบางออกพร้อมกับ ใช้มือกอบกุมไปที่ส่วนนั้นพร้อมกับเร่งจังหวะมือจากช้าไปเร็ว ทำเอาแบมแบมอ่อนระทวยและครางถี่รั่ว จนร่างสูงยิ้มอย่างพอใจ
"นา ย อ๊ะ อือ อ อ อ อืม ม ม อือ อ อ๊ะ อนาย ยอ อ อืออ!!!" เสียงครางที่ดังออกมาอย่างห้ามไม่อยู่นั่น ทำให้ร่างสูงยิ่งได้ใจ แหวกขาของร่างบางออกทำให้เห็นช่อทางสีสวยที่ตอนนี้กำลังขมิบถี่ยิบ ร่างสูงของยูคยอมมองมันอย่างหลงใหลก่อนที่จะนำนิ้วสอดเข้าไปอย่างอยากรู้ถึงความคับแน่นในช่องทางสีสวยนั่น
"อ๊ะ !!! เจ็บ บ อือ ออ ยูคยอม ม นาย ย อือออ!!" แบมแบมถึงกับน้ำตาร่วงเมื่อร่างสูงสอดนิ้วเข้ามาในช่องทางนั้นอย่างไม่รู้ตัว ยูคยอมมองแล้วอดที่จะสงสารไม่ได้ แต่ตอนนี้ถ้าให้เค้าหยุดมันยากยิ่งกว่า
"ผ่อนคลายน่ะครับ" ยูคยอมปลอบร่างบางพร้อมกับโน้มหน้าเข้ามาจูบที่ริมฝีปากบางอย่างอ่อนโยน ทำให้ร่างบางถึงกับลืมความเจ็บไปได้ชัวครู่ ร่างสูงเมื่อเห็นร่างบางมีอาการดีขึ้นก็เริ่มที่จะสอดนิ้วเข้าไปเพิ่มเป็นสอง เป็นสาม และความหาจุดกระสันของร่างบาง
"อ๊ะ !!" เสียงที่ลอดออกมาจากริมฝีปากบาง เป็นตัวบ่งบอกได้ดีว่าร่างสูงพบเจอจุดกระสันของร่างบางแล้ว ยูคยอมค่อยๆผละริมฝีปากออกมาพร้อมกับปลดเสื้อผ้าของตัวเองจนเหลือเพียงร่างกายกำยำ ยูคยอมมองไปที่ร่างบางของแบมแบมที่ตอนนี้นอนครางไม่เป็นศัพท์ ยูคยอมจับเรียวขาบางพาดที่บ่าพร้อมกับค่อยสอดส่วนแข็งขืนของตัวเองเข้าไปที่ช่องทางนั้นของร่างบาง
"อ๊ะ!!!!!!!!!!!!!" แบมแบมถึงกับร้องออกมาอย่างสุดเสียงเมื่อเจอกับสิ่งที่ใหญ่โตกว่าสอดใส่เข้ามาที่ช่องทางนั้น น้ำตาของร่างบางที่ไหลลงมาเพราะความเจ็บทำเอายูคยอมถึงกับสงสาร แต่ถ้าเค้าหยุดมันตอนนี้ทั้งเค้าและร่างบางจะทรมานทั้งคู่
"ผ่อนคลายหน่อยน่ะครับ" ยูคยอมค่อยๆปลอบโยน พร้อมกับดันส่วนนั้นเข้าไปที่ช่องทางของร่างบางจนมิด แต่แช่ค้างไว้อย่างนั้ก่อนเพราะกลัวว่าร่างบางตรงหน้าจะเจ็บเอาได้ถ้าเค้าเริ่มมันในตอนนี้
"อ๊ะ อือ อ อือ อ อ๊ะ!!!!" แบมแบมที่ตอนแรกครางเพียงเบาๆนั้นกับต้องหลุดเสียงครางขึ้นมาอย่างไม่ทันตั้งตัว เมื่อยูคยอมขยับส่วนนั้น เข้าออกจนร่างทั้งร่างถึงกับสั่นคลอนตาจังหวะที่ร่างสูงขยับ
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อือ อือ อ๊ะ!!!"ร่างบางร้องครางออกมา ถึงแม้จะมีความเจ็บปวดอยู่บ้างแต่ความเสียวที่แล่นเข้ามานั้นกับกลบความรู้สึกเจ็บไปซะหมด ยูคยอมค่อยๆโน้มตัวมาทางด้านหน้าทำให้ขาทั้งสองข้างของแบมแบมแหกกว้างมากกว่าเก่า ร่างสูงของยูคยอมขยับเข้าออกส่วนนั้นอย่างรวดเร็วและถี่รั่ว จนร่างบางครางไม่หยุด ตอนนี้ทั้งห้องเต็มไปด้วยเสีงครางของทั้งสองที่กำลังบรรเลงเพลงรักที่มีความมร้อนแรงของทั้งคู่เป็นตัวชักนำ
"อือ อ ออ " ยูคยอมครางด้วยความพอใจเมื่อช่องทางนั้นตอดรัดเค้าถี่ยิบ ความแน่นจากช่องทางนั้นของร่างบางทำให้เค้าแทบสำลักความสุข
"อ๊ะ อ๊ะ อือ อ๊ะ อ๊ะ ออืออ อืมม ม "
"อ่าาา อ๊ะอ๊ะอ๊ะอ๊ะ อ๊ะอ๊ะ อ่าาา อืมมมม!!!! " แบมแบมต้องปล่อยเสียงครางไม่หยุดหย่อนและเร็วเมื่อยูคยอมขยับส่วนนั้นอย่างไวจนตัวเค้าสั่น ไหนจะผ้าปูที่นอนที่ตอนนี้ยับยู่ยี่ไม่เป็นรูปร่าง ร่างสูงขยับถี่รัวขึ้นไปอีกเมื่อรู้สึกว่าใกล้จะถึงฝั่งฝัน
"อ๊ะ!! อ่าาาาาาาา!!" ร่างของแบมแบมกระตุกเมื่อตัวเองได้ปลดปล่อยน้ำรักไปทั้งหน้าท้องกำยำของร่างสูง และต้องครางออกมาอีกครั้งเมื่อร่างสูงที่ขยับอยู่สองสามทีได้ปลดปล่อยน้ำรักเข้ามาในช่องทางนั้น ยูคยอมทิ้งตัวลงมาโอบกอดร่างของแบมแบมเอาไว้ด้วยความล้าแต่เต็มไปด้วยความสุข ความอิ่มเอิบที่ได้ครอบครองร่างบางของแบมแบมเต็มตัวซะที
"แฮ่ก ก ก อือ อ อ" แบมแบมปล่อยให้ร่างของยูคยอมทับอยู่แบบนั้นเพราะตอนนี้เค้าเหนื่อยเกินกว่าจะลุกขึ้นมาด่าหรือถามอะไรออกไป
"ผมรักพี่น่ะ"
"!!!!!!!!!!" ร่างบางที่กำลังนอนหายใจอยู่นั่นถึงกับตกใจเมื่อได้ยินคำพูดของร่างสูงที่กำลังนอนทับเค้าอยู่
"นา ย ย พูดอะไรน่ะ !!" แบมแบมถามออกไปอย่างไม่เข้าใจ
"ผมรักพี่ รักมานานแล้ว" ยูคยอมเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับใช้มือโอบกอดร่างบางของแบมแบมไว้
"ไม่จริง"
"มันคือเรื่องจริง" ยูคยอมตอกย้ำในสิ่งที่พูดเมื่อเห็นท่าทีของร่างบางที่ไม่เชื่อตัวเอง
"นายโกหก" แบมแบมยังคงไม่เชื่อ ส่ายหัวไปมา
"ถ้างั้นคงต้องทำอีกรอบ" ยูคยอมพูดพร้อมกับจะขยับส่วนนั้นอีกรอบ เพราะหลังจากที่ทำอะไรกันไปยูคยอมยังแช่ส่วนนั้นอยู่ที่ช่องทางของร่างบางอยู่
"อ๊ะ !! หยุด อ๊ะ อือ อ เชื่อแล้ว อ๊ะ หยุด!!!" แบมแบมพยาพยามห้ามแต่ยูคยอมกลับไม่หยุดยังคงขยับส่วนนั้นอย่างช้า
"พี่รักผมหรือเปล่า" ยูคยอมไม่หยุดกลับถามคำถามอกมา
"อ๊ะ อือ อ หยุด ก่อน อ๊ะ!!" แบมแบมพยายาห้ามร่างสูงแต่ร่างสูงกลับไม่หยุดเพิ่มความเร็วขึ้นไปอีก
"พี่รักผมหรือเปล่า" แบมแบมถึงกับสับสนเค้าจะบอกดีไหม ถ้าเค้าไม่บอกยูคยอมไม่หยุดแน่ และต้องมีอีกรอบแน่!!!
"โอเค อ๊ะ อือ อ ฉัน อือ รักนาย!!!!" แบมแบมโพร่งออกมา
"หึหึ แค่นี้ก็สิ้นเรื่อง" ร่างสูงของยูคยอมหยุกขยับและลงไปนอนข้างๆร่างบางพร้อมกับดึงตัวร่างบางเข้ามาก่อน
"ยูคยอม" แบมแบมเรียกเมื่อเห็นว่ายูคยอมเงียบไป
"หือ"
"นายไม่ได้โกหกฉันใช่ไหม" แบมแบมถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง
"ต้องให้ทำอีกรอบหรอ"ยูคยอมจะลุกขึ้นมาอีกครั้งทำให้แบมแบมถึงกับห้ามไว้ไม่ทัน
"อ๊ะ!! ไม่ต้อง หยุด เชื่อแล้ว"
"หึหึ นอนได้แล้ว"ยูคยอมกดหัวของร่างบางลง
"อืออออ"
"พี่เป็นคนรักของผมแล้วน่ะ" ยูคยอมที่เงียบไปสักพักพูดขึ้นมาทำให้เอาร่างบางถึงกับเขินอย่างห้ามไม่อยู่
"อือ อ อ นายก็เป็นคนรักของพี่แล้วเหมือนกันน่ะ" แบมแบมตอบกลับไป ทำให้ร่างสูงดึงตัวแบมแบมเข้ามากอดแนบแน่นมากกว่าเดิม ตอนนี้คนทั้งสองได้เข้าไปสู่ห้วงของความฝันที่มีพวกเค้าเป็นคนสร้างขึ้นมา ค่ำคืนนี้คงเป็นค่ำคืนที่ดีที่สุดของพวกเค้าด้วย ความรักของคนสองคนที่ปิดบังกันมานานและหัวใจทั้งสองดวงที่เชื่อมถึงกัน
_-_-_-_-_-_- END _-_-_-_-_-_-
spacial=>
"เฮ้ยยยยยสองคนนั้นนานไปป่ะ" เสียงกวนๆของแจ๊คสันพูดขึ้น
"เฮ้ออออ ถ้าไม่ใช่เพราะแก มันจะหายกันไปนานไหมล่ะ" เจบีพูดขึ้น จะไม่ให้โทษมันได้ไงล่ะ มันอ่ะตัวดีเลย ตั้งแต่เช้าที่พี่คุณเค้ามาที่บ้านแหละ มันก็วางแผนให้เล่นเกมส์นี้และให้มาร์คคอยดูไพ่ที่แบมแบมได้
และมันก็ส่งซิกให้ไอ้ยูคยอมมัน เป้นไงเจ้าเล่ห์ไหมล่ะ
"เอ้าาาา ก็ทนดูไม่นานแล้วอ่ะ อีกอย่างไอ้ยุคมันขอให้ช่วย" แจ๊คสันอธิบาย
"เออออ พวกแกสองคนนี้ร้ายกาจกันจริงๆ" เจบีด่าแต่ไม่จริงจัง
"ฮ่าฮ่า เป็นเรื่องธรรมดาของคนหล่อ"
"หร๊าาาาาาาาาา!!!" ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน และขำในท่าทางของแจ๊คสันตัวฮาของวง ต้องขอบคุณแจ๊คสันจริงๆที่ทำให้คนทั้งสองคนรักกันซะที
========================================================================
มีต่อ
กลับไปเม้นกันด้วยน่ะจ้ะ
