ในห้องที่เต็มไปด้วยความเงียบ
และบรรยากาศที่ทำให้ผมขนลุกขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ ร่างหนาที่นั่งมองผมเหมือนกับไม่พอใจกันมาสิบๆปี
ถึงแม้ผมจะหลบสายตาแจ๊คสันเป็นร้อยๆรอบ แต่ก็ยังไม่พ้นอยู่ดี
“แจ๊คสัน ฉันว่านายกำลังอามรณ์ไม่ดี”
ผมพูดเรื่องจริงในตอนนี้ แววตาของแจ๊คสันถึงแม้จะไม่ได้อารมณ์เสียแบบขีดสุด
แต่ยังไงก็ยังเจือไปด้วยอารมณ์แบบนั้นอยู่ดี
“แน่นอน ฉันอารมณ์ไม่ดี”
แจ๊คสันไม่มีทีท่าว่าจะปฏิเสธสักนิดแต่กลับตอบออกมาได้หน้าตาเฉย
“แจ๊คสันฉันขอร้องล่ะ
ฉันรู้ว่านายไม่พูดเล่นแน่ๆ แต่ฉันยังไม่พร้อมน่ะ” ผมเบื่อที่ต้องหนีแล้วล่ะ
“ไม่พร้อมที่นายว่านี่คือ
ไม่พร้อมที่จะบอกฉัน หรือว่าไม่พร้อมที่จะ....”
แจ๊คสันพูดขึ้นมาแต่น้ำเสียงและท่าทางก็ทำให้ผมรู้ว่าไอ้ที่เว้นไว้น่ะหมายความว่ายังไง
“ทั้งสองอย่าง”
ผมตอบพร้อมกับมองไปที่แจ๊คสัน
“ฉันให้เลือกแค่อย่างเดียว
ไม่งั้นนายได้เสียทั้งสองอย่างแน่ๆ” แจ๊คสันพูดขู่ผมอีกแล้ว
นี่ผมไม่มีทางเลือกเลยหรือไง
“....” ผมเงียบอย่างใช้ความคิด
อันที่จริง ไม่ต้องคิดก็ได้ เพราะน่าจะรู้ดีว่าผมจะเลือกอันไหน
“ฉันรู้น่ะว่านายอยากจะรู้ว่าฉันคิดยังไงกับนาย”
“ใช่ฉันอยากรู้” ร่างหนาตอบผมทันควัน
“แต่นายกดดันฉันไปหรือเปล่า”
“ยอมรับว่ากดดัน”
“เห็นไหม
ตัวนายเองยังรู้เลยว่ากดดันฉันมากเกินไป” ผมพูดอย่าเห็นด้วย
ก็ในเมื่อเจ้าตัวยังเห็นด้วยเลย
“แล้วยังไง”
“งั้นนายควรเลิกกดดันฉัน”
“ ได้ซิ”
“หืม?!” การยอมผมง่ายๆของแจ๊คสันทำเอาผมงงไปหมด ทำไมถึงยอมง่ายจังล้ะ ก่อนหน้านี้ผมยังเห็นโวยวายอยู่เลย
อะไรกัน
“งั้นฉันจะกลับ”
“กลับ” ผมทวนคำอย่างสงสัย
“ใช่ กลับ กลับบ้าน
ก็นายพูดเองนี่ว่าไม่อยากให้ฉันกดดัน”
แจ๊คสันพูดขึ้นมาเหมือนยอมแพ้ต่อผมไปแล้วเรียบร้อย ทั้งๆที่ก่อนหน้านี่
ไม่ยอมท่าเดียว
“นายจะไม่ทำอะไรฉันใช่ไหม”
ผมถามคำถามกลับซึ่งคำตอบที่ได้คือการกระทำของร่างหนาที่ลุกขึ้นยืนก่อนที่จะมองหน้าผมที่นั่งอยู่ที่เตียง
“มาส่งฉันสิ”แจ๊คสันบอก
ซึ่งผมที่เห็นแบบนั้นก็ไม่ได้สงสัยอะไร ลุกขึ้นยืนพร้อมกับเดินไปประตูห้องเพื่อส่งร่างหนากลับ
หมับ!! ตุ้บ!!
“เฮ้ยยยยยยย!!!”
ผมร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อแจ๊คสันรวบตัวผมด้วยมือทั้งสองข้างก่อนที่จะโยนผมลงที่เตียงอย่างแรงจนผมกลัว
“แจ๊คสัน น นา.... อือ อ อ...อ”
ผมเบิกตากว้างอย่างตกใจเมื่อแจ๊คสันใช้ริมฝีปากหนากดจูบลงมาที่ริมฝีปากของผมพร้อมกับมือหนาที่จับมือทั้งสองข้างของผมตึงกับเตียง
เพื่อไม่ให้หนีไปไหน ผมที่เสียเปรียบเพราะโดนร่างหนาคร่อมอยู่ก็พยายามขัดขืน
แต่ดูเหมือนมันจะไร้ประโยชน์มาก เมื่อคนตรงหนาแข็งแรงกว่าผมมาก
แค่ขนาดตัวผมก็สู้ไม่ได้แล้ว
“อือ ..อ อ..อ”
เสียงครางที่หลุดออกมาอย่างน่าอายทำเอาผมได้สติหลังจากที่เคลิ้มไปกับสัมผัสนั้นชั่วครู่
ผมพยายามดิ้นอีกครั้งแม้หนทางการรอดจะน้อยมากก็ตาม
“แฮ่ก ก..ก”
อยู่ดีดีแจ๊คสันก็ถอนจูบออกมาก่อนที่จะก้มหน้ามาใกล้ผมมากขึ้น
จนริมฝีปากของเค้าชิดอยู่ที่ริมฝีปากของผม สายตาที่แฝงไปด้วยความหวาบหวิว
ทำให้ผมหลบสายตานั้นแทบไม่ทัน สายตาแบบนั้นมันชวนให้ขนลุกไปทั้งตัว
“มาร์ค”
แจ๊คสันเรียกชื่อของผมด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า จนผมอาย
“นายรู้ว่าฉันรู้สึกยังไง
ขอร้องล่ะบอกฉันที” คำพูดและเสียงที่ขอร้องผมทำให้ผมใจเต้นอยู่ไม่น้อย
ทั้งที่เวลานี้ผมควรจะต่อว่าในสิ่งที่แจ๊คสันทำ
แต่ผมกลับนอนนิ่งและหันหน้าไปอีกทาง แต่หูกลับฟังสิ่งที่ร่างแจ๊คสันพูดทุกอย่าง
“รักฉันไหม”
ผมหลับตาลงแน่นเมื่อแจ๊คสันใช้ริมฝีปากกัดเข้าที่ใบหูของผมพร้อมกับไล้ไปมาชวนให้ผมขาดสติได้ไม่ยาก
“จ แจ๊ค..ส ..สัน อื..อ
อย่า..ทำแบบนี้”
ผมพยายามเรียกสติตัวเองกลับมาและขอร้องร่างหนาให้ปล่อยผมก่อนที่เรื่องแบบนี้มันจะไปไกลเกินกว่านี้
“รักฉันไหม มาร์ค”
แจ๊คสันไม่ฟังผมสักนิด แต่กลับพูดพร่ำคำนั้นพร้อมกับเลื่อนริมฝีปากลงไปที่ซอกคอของผม
ลงหายใจร้อนเป่รดซอกคอของผมจนผมต้องกัดปากแน่น
“อือ..อ”
ผมครางออกมาเมื่อความรู้เสียวกำลังโหมใส่ร่างกายของผม
ทำไมผมจะไม่รู้ว่าตัวเองยอมคนตรงหน้าแค่ไหน แค่ได้ยินเสียงที่วอนขอผมออกจากปากของร่างหนา
พร้อมกับการกระทำที่แบบนี้ ทำให้ผมไปไหนไม่เป็นเหมือนกัน
“มาร์ค”
“อือ.. แจ๊คสัน ..อือ..ฮ พอ..อ ก่อน”
ผมห้ามร่างหนาเมื่อมือหนาที่ตอนแรกล๊อคแขนผมไว้กำลังเคลื่อนไปที่ชายเสื้อของผมก่อนที่จะส่งไปลูบไล้ที่เอวของผม
“บอกฉันเถอะมาร์ค รักฉันไหม”
ผมกัดปากแน่นอีกครั้ง เมื่อคำขอของผมคงไปไม่ถึงร่างหนาแม้แต่น้อย
มือหนาที่ยังคงลูบไล้ไปที่เอวคิดและแผ่นหลังภายใต้เสื้อตัวบางที่ถูกเลิกขึ้นมาไปครึ่งตัวของร่างบาง
“อือ...อ แจ๊คสัน ..น ฉัน..อือ..อ”
ผมพูดไม่เป็นคำเมื่อร่างหนายังคงมองสัมผัสร้อนแรงนี้ให้กับผมไม่หยุดหย่อน
“ฉันจะไม่พูดว่าจะปล่อยนายไปแน่นอน
มาร์ค เชื่อใจฉัน ฉันรักนายมากจริงๆ” ผมเบิกตากว้างอีกครั้งกับคำพูดของแจ๊คสัน
พร้อมกับใบหน้าคมที่ผละออกมาจากซอกคอของผมและจ้องมองมาที่ผมอย่างลึกซึ้งจนผมใจเต้น
“ฉัน..น” ผมอ้ำอึ้ง
แต่ก็ยังคงอยู่ที่เดิม
“บอกฉันมาเถอะ”
แจ๊คสันเร่งคำตอบจากผมอีกครั้ง สายตาของแจ๊คสันไม่ได้ผละจากผมสักนิดเดียว
“ฉัน..น.น อืออ... อ๊ะ!!” แจ๊คสันไม่คิดที่จะฟังคำตอบของผมแล้วในตอนนี้
เพราะมือหนาที่อยู่ดีดีก็ส่งมันไปสัมผัสที่ยอดอกของผม
จนผมต้องร้องออกมาอย่างตกใจพร้อมกับความเสียวที่แล่นเข้ามาอย่างช่วยไม่ได้
“อือ.ออ.อ แจ๊ค..ค อือ.อ”
ผมครางถี่เมื่อคนตรงหน้าเริ่มใช้มือบดขยี้ยอดอกของผมอย่างรุนแรงและดุดัน
เหมือนต้องการส่งอารมณ์ที่มีอยู่ในตอนนี้มาให้ผมรับรู้
“นายเลือกแล้วมาร์ค”
“อือ...อ.ออ พอ..เถอะ..” ผมบอกให้ร่างหนาหยุดอีกครั้ง
แต่ดูไม่เป็นผลสักนิด แถมยังเหมือนสร้างปัญหาให้ตัวเองด้วยซ้ำ
เมื่อร่างหนาเปลี่ยนจากมือหนาที่สัมผัสอยู่ที่ยอดอกของผมเป็นลิ้นร้อนที่กำลังละเลงอยู่ที่ยอดอกของผมอย่างน่าอาย
“อ๊ะ อือ..อ อ...อ”
ผมคราออกมาอย่างหนักเมื่อสัมผัสร้อนแรงจากร่างหนายังคงหนักหน่วง
“ดูเหมือนนายจะชอบน่ะ”
“อ๊ะ!! อือ .....อ นาย... ย บ้าไป... แล้ว...อือ..อ” ผมต่อว่าร่างหนาก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมองเพดานห้องเพราะตอนนี้นึกอะไรไม่ออก
ในหัวผมขาวโพลนจนผมเองยังตกใจ ผมรับรู้แค่สัมผัสในตอนนี้เท่านั้น
“ใช่ฉันบ้า บ้ามากๆ”
ร่างหนาผละออกจากร่างกายผมและหันมาตอบผมก่อนที่จะประกบปากลงมาที่ริมฝีปากของผมอีกครั้ง
“อือ..อ”
ผมครางออกมาเมื่อสัมผัสที่ผมได้มันหนักหน่วงขึ้นมากกว่าเดิม
ผมส่งมือทั้งสองข้างไปโอบรอบคอของร่างหนาก่อนที่จะใช้มือขยุ้มที่ผมหนาด้วยความรู้สึกที่ตีกันไปหมด
“อ๊ะ!!! อ่า อืออ.อ อ....อ” ผมครางสะท้านไปทั่วตัวเมื่อมือหนาเปลี่ยนเป้าหมายไปที่จุดกลางลำตัวของผม
มือหนาที่สัมผัสมันไปมาเหมือนต้องการหยอกล้อ ทำให้สติที่ยังคงเหลืออยู่หายไปทันที
“อือ..ออ” ผมขย้ำไปที่ผมของร่างหนาอย่างเสียงซ่าน
น้ำหนักมือที่ผมลงไปที่เส้นผมหนาเป็นคำตอบได้ดีว่าตอนนี้ผมรู้สึกถึงอารมณ์มากแค่ไหน
“แฮ่ก ก..ก อือ...อ อ”
แจ๊คสันบดจูบผมอยู่นานก่อนที่จะผละออกมาและจ้องมองที่ผมที่นอนหายใจหอบพร้อมกับเปล่งเสียงครางออกมา
ร่างหนาของแจ๊คสันเลื่อนสายตาไปที่ด้านล่างที่มือหนาสัมผัสอยู่ก่อนที่จะส่งยิ้มที่มุมปากมาที่ผมพร้อมกับมือหนาที่เริ่มเลื้อยเข้าไปในกางเกงนอนตัวบางของผมและกระชากมันลงทันที
“อ๊ะ ไม่น่ะ!!! อืออ......อออ”
ผมยกใบหน้าขึ้นมามองแจ๊คสันก่อนที่จะส่งเสียงห้ามทันที แต่มันไม่ได้ผมสักนิด
กลับต้องมาเห็นภาพอันน่าอายที่ทำให้ผมหน้าแดง
มือของแจ๊คสันที่กำลังหยอกล้อกับจุดกลางลำตัวของผมพร้อมกับเลียริมฝีปากของตัวเอง
สายตาที่ร่างหนาจ้องมองไปที่จุดนั้น ทำให้ผมหน้าร้อนเป็นเท่าตัว
“อือ....อ” ผมใช้มือกำผ้าปูที่นอนแน่น
เมื่อสัมผัสนั้นเริ่มหนักหน่วงมากขึ้นจากมือหนาที่มอบให้กับผม
“ฉันทนไม่ไหวแล้วมาร์ค”
เสียงของแจ๊คสันที่แหบพร่าพร้อมกับมองมาที่ผม ทำให้ผมต้องหันหน้าไปอีกทาง
แจ๊คสันตอนนี้
เซ๊กซี่!!
ผมรู้สึกแบบนั้น
น่าอายที่สุดที่ผมรู้สึกว่าคนตรงหน้าดูร้อนแรง และเร่าร้อน
จนผมรู้สึกหน้าร้อนแทบจะไหล้อีกครั้ง
“อ๊ะ!!! ไม่ไม่น่ะ แจ๊ค..สัน..น อือ..อ เจ็บ...บ!”
ขณะที่ผมคิดอะไรอยู่นั้นแจ๊คสันก็ใช้ช่วงเวล่นั้นเลื่อนมือหนาลงมาก่อนที่จะส่งมันไปที่ช่องทางนั้นของผม
และยังไม่ทันที่ผมจะได้ห้าม นิ้วร้อนก็ส่งเข้าไปในช่องทางนั้นจนผมรู้สึกจุก
และอึดอัด
“เจ็บ..บ อือ... อ แจ๊คสัน ฉันเจ็บ..บ”
ผมพูดออกมาเหมือนไม่ได้สติ มันเจ็บไปหมด
แจ๊คสันที่เห็นแบบนั้นก็เคลื่อนตัวมาหาผมพร้อมกับกดจูบลงที่หน้าผากของผม
“ฉันขอโทษ ฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ”
“ฮึก ก..ก อือ..อ แต่มันเจ็บ..บน่ะ”
ผมพึมพำออกมาพร้อมกับน้ำตาที่มาจากไหนมไม่รู้
“เชื่อฉันน่ะ”
แจ๊คสันพูดกับผมด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนก่อนที่จะเพิ่มจำนวนของนิ้วจากหนึ่ง เป็นสาม
จนร่างของผมกระตุกด้วยความเจ็บ
“อ๊ากก..ก อือ.อ เจ็บจริงๆน่ะ ฮึก..ก
ปั่ก..!!” ผมพึมพำออกมาเมื่อความเจ็บที่ช่องทางนั้นไม่ได้ทุเลาลงเลยแถมยังเพิ่มขึ้น
ผมใช้มือทุบไปที่กายกำยำของร่างหนาที่เสื้อหลุดไปตอนนั้นผมก็ไม่รู้
“ฉันขอโทษ”
แจ๊คสันพูดขอโทษกับผมแต่นิ้วร้อนนั้นก็ยังชักเข้าออกที่ช่องทางนั้นของผมอย่างไม่หยุดหย่อน
จนความรู้สึกอย่างอื่นเข้ามาแทนทีความเจ็บ
“อ๊ะ อ่า..อือ....อ”
ผมครางออกมาเมื่อความเสียวซ่านแทรกเข้ามาแทนที่ความเจ้บทันทีที่นิ้วร้อนสัมผัสที่จุดกระสัน
จนผมหน้าร้อนกับน้ำเสียงของตัวเอง
“อ๊ะ!!” ความรู้สึกโล่งที่ช่องทางนั้นเมื่อแจ๊คสันถอนนิ้วออกก่อนที่ร่างหนาจะผละตัวออกมาผมและจ้องมาที่ผมพร้อมกับปลดกางเกงที่สวมใส่ลง
ผมที่เห็นแบบนั้นก็เบิกตากว้างอย่างตกใจและหันหน้าหนีทันที
“อือ..อ”
ผมหน้าร้อนเมื่อยู่ดีดีตัวเองก็ครางออกมาเพราะความทรมานจากการที่ยังไม่ได้ปลดปล่อย
“หึ..!” เสียงที่ดังมาจากแจ๊คสันยิ่งทำให้ผมหน้าร้อนมากขึ้น
“อือ...อ.อ” ผมครางออกมาเมื่อแจ๊คสันลูบลงที่ต้นขาของผมก่อนที่จะใช้มือหนาดันของของผมตั้ง
กลายเป็นว่าตอนนี้ผมกำลังชันขาขี้นต่อหน้าแจ๊คสัน
“อ๊ะ!! อ่า..อ อืออ..อ”
ความเสียงที่แล่นเข้ามาอย่างรวดเร็วเมื่อแจ๊คสันสัมผัสไปที่ช่องทางนั้น
“ฉันอยากจะเข้ามันไปจะแย่”
คำสารภาพของแจ๊คสันทำผมหน้าร้อนขึ้นมา
“ฉันรักนายน่ะ”
“อ๊ากกกกกกกกกก!! อือ...อ เจ็บ ฉันเจ็บ แจ๊คสัน!!”
ไม่ได้มีเวลาให้ผมทำใจหรือซึ้งกับคำพูดของแจ๊คสันได้มากกว่านี้เมื่อแจ๊คสันสอดใส่ส่วนนั้นของเจ้าตัวเข้ามาที่ช่องทางนั้น
ความใหญ่โตที่แทรกเข้ามาทำเอาผมจุกและเจ็บไปด้วย มันเจ็บยิ่งกว่าใครคราแรก
“อือ..อ เจ็บ”
ผมพึมพำออกมาพร้อมกับน้ำตาที่เล็ดที่เต็มหน่วยตา ส่ายหน้าไปมาด้วยความรู้สึกเจ็บแสบ
พร้อมกับมือที่กำผ้าปูที่นอนแน่น
“อ๊ะ!!.” ผมครางออกมาอย่างน่าอายเมื่อรู้สึกเสียวเมื่อยามที่แจ๊คสันขยับตัวเข้าออก
ผมมองไปที่แจ๊คสันที่ตอนนี้กัดฟันแน่นพร้อมกับมองไปที่ช่องทางนั้นอย่างไม่กระพริบตา
ส่วนนั้นของแจ๊คสันเข้าออกอย่างเชื่องช้า
ผมหน้าร้อนขึ้นมาอีกครั้งพรางคิดในใจว่าผมไม่น่าไปมองเลยจริงๆ
ยามนี้แจ๊คสันนั้นดูดีมากขึ้นกว่าเวลาเดิม
“อ๊ะ อือ...อ อืมมม.อ..ออ อ่า”
ผมหอบหายใจแรงพร้อมกับเปล่งเสียงอันน่าอายออกมาไม่ขาดสายเมื่อแจ๊คสันขยับที่ส่วนนั้นเร็วขึ้นกว่าเดิม
และหนักหน่วงกว่า
“อืมม.ม ฉันรักนายน่ะ”
คำบอกรักที่ยังออกมาจากปากของร่างหนาไม่หยุดหย่อย
ทำให้หัวใจของผมพองโตขึ้นมาก่อนที่จะเปล่งเสียงครางออกมาไม่ขาดสาย
“อ๊ะ อือ..อ เร็ว..ว ไปแล้ว...ว
อืออ..อ” ผมพูดออกมาเมื่อแจ๊คสันเร่งจังหวะที่สอดใส่เข้ามาแรงและเร็วจนร่างผมสั่นคลอน
ผ้าปูที่นอนที่ยับไม่เป็นรูปร่าง เสียงที่กระทบกันระหว่างที่แจ๊คสันสอดใส่เข้ามา
บรรยากาศในห้องที่ร้อนระอุ ความรู้สึกที่อัดแน่นไปด้วยอารมณ์แบบนั้น ทำผมรู้สึกดีอย่างน่าแปลก
“ใกล้แล้ว”
แจ๊คสันบอกผมเมื่อรู้สึกถึงปลายทางของอีกฝั่ง ซึ่งผมก็ไม่ต่างกัน
แจ๊คสันเร่งจังหวะมากยิ่งขึ้น จนผมครางถี่ออกมา
ผมกำผ้าปูที่นอนแน่นระบายความเสียงซ่านอย่างไม่หยุดหย่อน
“อ๊ะ อืออ..ออ อ..อ ออ....อ”
“อืมม.”
เสียงครางต่ำที่เล็ดลอดออกมาของแจ๊คสันทำให้ผมหน้าร้อนอีกครั้ง
“อ๊ะ... อ่า..ออ...อื.. อ๊ากกกก..!!”
ผมปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องแกร่งของแจ๊คสันก่อนที่จะรู้สึกถึงความอุ่นวาบในช่วงนั้น
แจ๊คสันมองมาที่ผมก่อนที่จะเคลื่อนตัวลงมาและกดจูบที่ริมฝปากของผม
มือหนาที่เกลี่ยปอยผมที่ปกปิดใบหน้าของผมขึ้นอย่างอ่อนโยน จนผมรู้สึกอบอุ่นในหัวใจ
"ฉันรักนาย" คำบอกรักที่พร่ำบอกเหมือนดังก้องไปทั้งห้อง
ก่อนที่ผมจะรู้สึกถึงแรงกอดรัดจากวงแขนหนาและไม่รู้รับรู้อะไรอีกเลย
